Η Αργολίδα έχει μία μακραίωνη σχέση με τα λιοντάρια, ως σύμβολο δύναμης και εξουσίας. Το πιο διάσημο μνημείο είναι αναμφισβήτητα η Πύλη των λεόντων στις Μυκήνες. Στο Ναύπλιο όμως υπάρχουν και άλλα λιοντάρια, εξίσου εντυπωσιακά: το λιοντάρι των Βαυαρών, στη συνοικία Πρόνοια, ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία του19ου αιώνα στην Ελλάδα, το οποίο σμιλεύθηκε προς τιμή των Βαυαρών στρατιωτών που πέθαναν από επιδημία τύφου το 1833-34, ενώ υπηρετούσαν στη φρουρά του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα και τα λιοντάρια των Βενετών, με τα οποία θα ασχοληθεί το παρόν άρθρο.
Πώς όμως βρέθηκαν βενετικά λιοντάρια στο Ναύπλιο; Μετά την πρώτη κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1204, όταν οι σταυροφόροι της 4ης σταυροφορίας κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, οι ηγέτες τους μοιράστηκαν τα εδάφη της αυτοκρατορίας, ανάμεσα σε αυτά και την Πελοπόννησο. Ύστερα από μακρά πολιορκία η φρουρά του Ναυπλίου παρέδωσε την πόλη με συμφωνία. Έτσι ξεκίνησε η περίοδος της φράγκικης (όρος που περιγράφει όλους τους δυτικούς Ευρωπαίους) κυριαρχίας, όταν οικογένειες ευγενών γαλλικής καταγωγής κυβερνούσαν την πόλη. Το 1388 όμως η πόλη πωλήθηκε στους Βενετούς, οι οποίοι την χρειάζονταν ως λιμάνι και σημαντικό κόμβο για τα εμπορικά τους δίκτυα προς την Κωνσταντινούπολη και τη Μαύρη θάλασσα.